گشتول

فلک ‌الافلاک یا دژِ شاپور خواست، با نام قلعه دوازده برجی هم شناخته می شود. این بنا، بر فراز تپه ای مشرف به شهر خرم آباد و در نزدیکی رودخانه، در مرکز شهر قرار گرفته و چشم گیر ترین اثر تاریخی و گردشگری درون این شهر است. تاریخ ساخت این قلعه، به دوره ساسانیان باز می گردد. فلک ‌الافلاک در لغت، به معنای سپهر سپهران است. وسعت تقریبی بنا، ۵۳۰۰ متر مربع، شاملِ ۸۸ برج، دو صحن و ۳۰۰ جان پناه می باشد. ارتفاع بلندترین دیوار تا سطح تپه، ۲۳ متر و مصالح آن، از سنگ، آجر، خشت و ملاط گچ و آهک است. پلان بنا، بصورت هشت ضلعی نا منظم است. این قلعه، به لحاظ موقعیت استراتژیکی خود، در قرن چهارم هجری قمری، به عنوان مقر حکومت آل حسنویه و گنجور، در زمان آل بویه در آمد. همچنین خزانه حکومتی خاندان بدر در قرن چهارم هجری قمری و مقر حکومتی اتابکان لر کوچک و والیان لرستان در دوره صفویه تا قاجار و سرآن جام، پادگان نظامی و زندان سیاسی در دوران پهلوی اول و دوم، از مهم ترین کاربردهای قلعه در گذشته محسوب می شود. احداث بنا بر فراز صخره های سنگی و اشراف کامل آن بر دره تاریخی خرم آباد و نیز جاری شدن چشمه پُر آب گلستان از دامنه شمالی تپه، از ویژگی های اصلی بنا به شمار می آیند. این اثر، با شماره ثبت ۸۸۳، به عنوان یکی از آثار ملی ایران، به ثبت رسیده است.