گشتول

روستای استخرگاه در دامنه کوه درفک و در دل جنگل های سر به فلک کشیده شده قرار دارد. دلیل نام گذاری این روستا به استخرگاه به علت وجود داشتن ۲ استخر در این روستا که یکی در ضلع شرقی و دیگری در ضلع غربی روستا می باشد، استخرگاه به این نام خوانده شده است. استخر ضلع شرقی روستا محل ذخیره آب زمین های کشاورزی روستای دفراز می باشد. مردم روستای استخرگاه مسلمان شیعه هستند و به زبان گیلکی صحبت می‌ کنند.

کاسه درفک، محل ییلاق دامدارانی است که در تابستان، از روستاها و جنگل های دم کرده، به این قله کوچ می کنند. در کاسه درفک، یک غار وجود دارد که ییلاق نشینان منطقه، در تابستان، از یخ های آن، به عنوان منبع آب استفاده می کنند. از نقاط دیدنی این کوه، یخچال درفک می باشد که در این قسمت، دامداران، کلبه های زیادی ایجاد کرده اند و در فصول بهار و تابستان، مورد استفاده آن ها قرار می گیرد و در گوشه ای دیگر، از کاسه درفک، نمادی زیبا و عمیق واقع شده است که به جهت ذخیره شدن برف زمستانی در درون آن و تبدیل آن ها به یخ، زیبایی خاص را در غار تشکیل می دهد و لازم به ذکر است که به جهت شیب زیاد غار، پیمایش درون غار مشکل می باشد.

دریاچه عروس یکی از زیباترین مکان های طبیعی و شناخته شده در استان گیلان می باشد. دو رنگ بودن رودخانه و سبزی روی آب به خاطر وجود جلبک ها است. این جلبک ها ظهر با وزیدن باد کنار می‌ روند و دریاچه دو رنگ می شود. بهترین زمان سفر به دریاچه عروس تابستان است.

جنگل نقله بر از مکان های خوش آب و هوا و ییلاقی گیلان است که از مراتع روستایی به همین نام می باشد و به علت عبور رودخانه پُرجوش و خروش سپیدرود، از آب و هوایی مطبوع و دل نشین برخوردار گردیده است. جنگل های نقله بر در تمامی فصل های سال چهره ای منحصر بفرد به خود می گیرد اما در فصل تابستان با وجود گرمای شدید در سایر نقاط کشور، خنکای بسیاری را در نقله بر جای داده و به همین دلیل مقصد بسیاری از گردشگران تابستانی است.

درفک یکی از زیباترین کوهستان های ایران و از جمله زیستگاه های گیاهی و حیوانی مهم کشور است که در استان گیلان و در رشته کوه البرز مرکزی، در شمالِ شرقی شهرستان رودبار و در ارتفاعِ 2733 متری واقع شده و تا دره سه هزار تنکابن ادامه می یابد. درفک یک قله آتشفشانی خاموش بوده و گفته می شود در سال 1369 ه.خ و در جریان زلزله رودبار در هم فرو ریخت و روند فرسایشی آن افزایش یافت. این منطقه دارای یک غار یخی به طول 100 متر است که آب شرب محلیان را تأمین می کند و دقیقاً بر روی قله قرار دارد، البته دهانه غار بسیار تنگ بوده و وارد شدن به آن بدون تجهیزات یخ نوردی ممکن نیست.

با ورود به غار آبی دیورش باید از روی سنگ ها عبور کنید و کم کم به سمت پایین روید. در بخش هایی از غار عمق آب زیاد خواهد بود و بلد بودن مهارت شنا کردن از ملزومات این سفر خواهد بود. شاید کمی شنیدن صدای خفاش ها در غاری تاریک ترسناک به نظر برسد اما بعد از گذر لحظاتی در آن محیط، صدا لذت بخش خواهد شد. خانه این خفاش ها در کنار غار و در حفره ای قرار گرفته است. مسیر بسیار دل نشینی پیش رویتان خواهد بود و هر قسمت از غار دیورش زیبایی های منحصر بفردی را به نمایش می گذارد.

غارهای دربند رشی، در ارتفاع حدود ۷۵۰ متری از سطح دریا واقع شده است. این مکان های باستانی، شامل غار بزرگ کویل گر، با طول تقریبی ۶۰ متر و غار جوکویله، با طول تقریبی ۳۰ متر است که دهانه هر دو، در جهت جنوب قرار دارد. غار دربند ب-جوکویله-نخستین بار بوسیله دکتر ولی جهانی، در سال ۱۳۸۴ ه.خ، شناسایی و بررسی شد که طی آن، بقایای استخوان جانوران و انسان و همچنین تعدادی قطعات سفال گردآوری شد. در بررسی غار مجاور-کویل گر-قطعات سفال گردآوری کرد که همانند سفال های غار دربند ب، مربوط به هزاره اول ق.م هستند. غار دربند، قدیمی ترین سکونت گاه تاریخ گذاری شده انسان در ایران است. این اثر، در مرداد ۱۳۸۴، با شماره ثبت ۱۳۲۱۹، به عنوان یکی از آثار ملی ایران، به ثبت رسیده است.