اردکان، یکی از شهرهای استان فارس و مرکز شهرستان سپیدان است.
این شهر، که با ارتفاع ۲۲۰۰ تا ۲۳۰۰ متری از سطح دریا، در دره ای میان کوه های زاگرس جنوبی واقع شده، به دلیل دریافت بارش سالانه زیاد، در زمستان، پُر برف و در تابستان، پُر آب است.
زبان و گویش مردم، عمدتاً گویش اردکانی و زبان پهلوی است.
آبشار مارگون، یکی از زیباترین آبشارهای کشور است که در مرز استان فارس و استان کهگیلویه و بویر احمد واقع گردیده است. این آبشار، به ارتفاعِ ۷۰ متر و عرضِ ۱۰۰ متر، به دلیل قرار گرفتن در داخل تنگه زیبای مارگون و تعدد رگه های آبشاری که به درون دره و مسیر رودخانه می ریزند و همچنین تداخل درختان جنگلی و توپوگرافی ناحیه کوهستانی و رودخانه ای، زیبایی عجیبی به این آبشار بلند و زیبا که همچون ماری در دل کوه جاری می گردد، داده است. در پیرامون این آبشار، علاوه بر جریان رودخانه ها و چشمه ها، زیبایی های طبیعی، دشت های مملو از لاله واژگون و گُل های رنگارنگ ختمی و دیگر گُل های وحشی، منظره ای بدیع پدید می آورند که دیدار از آن را به خاطره ای فراموش نشدنی تبدیل می کنند. از مشخصات منحصر بفرد این آبشار، سَرچشمه آبشار است که از پیشانی یک کوه بلندِ صخره ای با فشار از درون شکاف های صخره فوران می کند و مجموعه ای از آبشارها را بصورت تابلویی گسترده نمایش می دهد. محدوده این آبشار، به عنوان یک منطقه حفاظت شده، به عنوان یکی از آثار طبیعی ایران به ثبت رسیده است.
آبشار چیکان، آبشار کوچکی است که فضای چنان وسیعی ندارد و از کوهِ کنار این آبشار، می توان به بالای آبشار دسترسی پیدا کرد. این آبشار، در ارتفاعِ ٢۳١۳ متری از سطح دریا قرار دارد. در این منطقه، آبشار دیگری در نزدیکی روستای مورزیان قرار دارد که در تنگه زیبای جنوب روستا واقع شده است. این آبشارها در فصل زمستان، یخ زده و مناظر بسیار زیبایی را به وجود می آورند.
یکی از زیباترین و دیدنی ترین تنگ های استان فارس، تنگ بغدیان می باشد. این تنگ، دارای ۱۲ آبشار زیبا است. این تنگ، داری پوشش گیاهی متنوعی می باشد که در کنار چشمه سارهای موجود در تنگ، منظره ای دیدنی و چشم نوازی را پدید آورده است. تنگ بغدیان، با طبیعت بکر و زیبایش، از جمله مکان های دیدنی و تفرجگاهی استان فارس بشمار می رود که میزبان طبیعت دوستان می باشد؛ شب ها این تنگ، بسیار زیبا است.
این آبشار، در میان تنگه ای بسیار زیبا و بکر واقع شده است. این دره با شیبی ملایم، دارای طبیعت بسیار زیبا و بکر و آبشارهای فراوان است. آب این آبشار، به رودخانه کر می ریزد و در ارتفاعِ ۲۳۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد. آبشار مورزیان، از زیباترین آبشارهای یخی است.
گردشگاه تنگ تیزاب، یکی از گذرگاه های رودخانه بشار است که از کوه های سپیدان و یاسوج سَرچشمه می گیرد. این رودخانه، آب دایمی شیرین دارد و مورد استفاده شُرب و کشاورزی است و گونه های مختلف ماهیان بومی نیز در آن دیده می شوند. تنگ تیزاب، پوشیده از جنگل و انواع درختان و گیاهان سَرسبز است و همین مسأله، سبب ایجاد سَرسبزی و نشاط در این منطقه شده است. تنگ تیزاب، تابستان های خنک و خوش آب و هوا و زمستان های سرد دارد. تنوع گونه های درختی و عبور یک رودخانه دایمی، از جمله ویژگی های این منطقه هستند. طبیعت کوهپایه ایِ توأم با پوشش جنگلی و رودخانه دایمی، منظره ای زیبا را در دل تنگ تیزاب به وجود آورده و جاذبه های این گردشگاه را فزونی بخشیده است.
کوه برم فیروز، به خاطر دریاچه برم فیروز که در دامنه های آن واقع شده، همه ساله به خصوص در اواخر بهار، مورد توجه گردشگران قرار می گیرد. دریاچه برم فیروز، یکی از نقاط دیدنی استان فارس است که دیدن آن برای کسانی که توانایی یک کوهپیمایی نیمه سبک و یک ساعته را دارند، خالی از لطف نیست. در طول زمستان، منطقه و دریاچه با ارتفاعی در حدود ۳۵۰۰ متر از سطح دریا به دلیل سرمای زیاد، پوشیده از برف است و برای دیدن آن، اواخر اردیبهشت تا اواخر خرداد ماه مناسب می باشد. این دریاچه، در فصول گرم سال و با آب شدن برف ها تشکیل می شود؛ این منظره زیبا در فصل زمستان به دلیل وجود برف بسیار، کاملاً نامشخص و یخ زده می باشد. در فصول بهار و تابستان، در مجاورت این دریاچه می توان سبزه زاری زیبا کنار سفیدی برف مشاهده نمود. برم در لغت، به معنی محل جمع شدن آب می باشد.
آب چشمه شش پیر، در مسیر کوهستانی به سوی دشت همایجان جریان پیدا می کند و با استفاده از نهرهای سنتی، به اراضی و باغ های همایجان منتقل می شود. رودخانه شش پیر، بعد از عبور از تنگ شش پیر و پیمودن راهی کوتاه، وارد رودخانه شهر اردکان می شود. چشمه شش پیر که به دریاچه شش پیر هم شهرت دارد، در میان اهالی استان فارس، عروس دریاچه های ایران لقب گرفته است و مردم محلی، آن را مقدس می دانند و هر سال در وقتی معین، به کنار این چشمه می آیند و دعا می کنند. در حدود دویست متری چشمه در دل کوه، نوشته ای قاجاری مشاهده می شود که نشان دهنده محبوبیت این چشمه در دوره قاجار می باشد.
نام انگره مینو، از نام روستای انگره که غار در نزدیکی آن واقع شده است، گرفته شده است. در مجموع، هشت چاه در این غار وجود دارد. ورودی غار، به سمت غرب باز می شود و ابعاد آن، دو متر در یک متر می باشد. این غار، صرف نظر از آبشاری که در آن وجود دارد، خشک است.
این منطقه، قطعه ای از بهشت است که در ایران بی نظیر است. در دل طبعیت زیبای تنگِ گمبیل، کبوترانی در وسط تنگه، بصورت دایم در حال پرواز هستند که نمای فوق العاده و منحصری به این جاذبه توریستی بخشیده و در قسمتی از این تنگه، می توان گفت که هیچ وقت نور خورشید را به خود ندیده و سَردترین نقطه تنگه می باشد. از خصوصیات این تنگه، می توان به وجود آب های روان و سرد و وجود طبیعت بکر و زیبا و صدای پرندگان و همچنین نعمت های خدادادی از قبیل درختان گردو، انجیر، تمشک وحشی و زرشک اشاره کرد. در طول این تنگه، بعضی وقت ها مجبور به عبور از آب رودخانه می شوید که در نوع خود، خاطره انگیز می باشد.
جاده های شمالی استان فارس، در پاییز، زمستان و بهار، تصاویری بهشت آسا می آفرینند. مزارع و زمین های کشاورزی، دشت های وسیع و کوه های حیرت آور، از زیبایی های این جاده بی نظیر است. پوشش گیاهی انبوه درختان بلوط، بنه، کلخنگ، بادام وحشی، انجیر کوهی، تمشک، سپیدار و آویشن، تنها برخی از گیاهان متنوعی هستند که مناظری رنگارنگ را در دو سوی جاده می آفرینند.
این آبشار، در ارتفاعِ ۲ هزار متری از سطح دریا، از ارتفاعات مشرف به رود شیر سَرچشمه گرفته و به این رود می ریزد. ارتفاع آبشار، در حدود ۱۵ متر است. در نزدیکی این آبشار، دو آبشار دیگر با ارتفاع کم تر نیز به چشم می خورد که به آبشارهای رود شیر شهرت دارند. در نزدیکی این آبشار، تنگ رود شیر قرار دارد. عبور از این تنگه، نیاز به مهارت های فنی دارد و در قسمت هایی از آن، بستر تنگه کاملاً به وسیله آب پوشیده شده است.
این گردشگاه، یکی از جاذبه های طبیعی می باشد که در فصل های بهار و تابستان، پذیرای انبوهی از مردم است. این منطقه زیبا، با عبور از وسط درختان زیبای چنار که قد روی هم خمیده کرده و کوچه باغی زیبا تشکیل داده اند، آغاز و بعد از عبور از این منطقه، اردوگاه ها و باغ های زیبا دیده می شود. نام این تفرجگاه را بدین سان چله گاه می نامند که در عهد باستان، انسان های عارف و درویش و کمال گرا، به مدت چهل روز در این مکان خلوت می گزیدند.