دهدز، یکی از شهرهای شهرستان ایذه، در بخش دهدز، در شرق استان خوزستان است. مردم دهدز، همگی بختیاری می باشند و دارای آب و هوای بسیار معتدل است که جاذبه های گردشگریِ طبیعی فراوانی دارد.
منطقه سادات حسینی شامل 14 پارچه روستا، در 25 کیلومتری شهر دهدز و 75 کیلومتری ایذه واقع شده است که برای رسیدن به آن باید دریاچه سد کارون 3 را با رج یا قایق پشت سر گذاشت. این منطقه شمالی ترین منطقه خوزستان است و آب هوای خنک و دل چسبی دارد که در 4 فصل سال می توان سفر کرد چرا که طبیعت این منطقه در هر زمان زیبای هایش روح انسان را مجذوب خود می کند.
نسب این امام زاده، به امام موسی کاظم (ع) می رسد و در دامنه كوهی بزرگ که ۲۲۰۰ متر ارتفاع دارد و به نام ایشان می باشد، مدفون می باشند و دور تا دور این امام زاده و کوه هاى آن، مملو از جنگل و مناظر زیبا و دل انگیز است و همچنین چشمه ای از این كوه جاری می باشد كه معروف به چشمه امام زاده است و آب آن، از دامنه جنوبی كوه، به دره كارتا و در قسمت غربی، به كارون منتهی می گردد. بارگاه ساخته شده بر روی مقبره، از زمان های قدیم به جا مانده است. این بارگاه، که به شکل یک کله قند است، به دستور یکی از خوانین بختیاری و به همت او، ساخته شده است.
روستای شیوند، در دل منطقه حفاظت شده منگشت و شالو، واقع شده که رودخانه کارون، از شرق آن می گذرد. این روستا، به دلیل همجوار بودن با دریاچه سد و رودخانه کارون و رشته کوه های زاگرس با جنگل های بلوط، رودخانه ها، آب راه ها، آبشارها، صخره ها و برخورداری از طبیعت مطلوب، از جذابیت های بی نظیری برای گردشگری برخوردار است. همچنین به دلیل واقع شدن در پای کوه و در داخل منطقه حفاظت شده منگشت و شالو، از تنوع جانوری و گیاهی خاصی برخوردار است. در روستای شیوند، کاروانسرایی قدیمی از دوره صفوی بر جای مانده که نشان دهنده قدمت طولانی روستا می باشد. پوشاک مردم این روستا، لباس محلی لُری بختیاری است.
سد کارون ۳، یکی از بزرگ ترین سدهای ایران است که بر روی رودخانه کارون احداث شده است. نیروگاه این سد، یکی از بزرگ ترین نیروگاه های برق آبی کشور است. هدف از احداث سد و نیروگاه کارون ۳، تأمین بخشی از برق مورد نیاز کشور ایران و نیز کنترل سیلاب های مخرب است. ارتفاع بدنه سد، ۲۰۵ متر و حجم مخزن سد، ۳۳ میلیارد متر مکعب است. عملیات اجرایی این طرح، در سال ۱۳۷۳ ه.خ آغاز و در سال ۱۳۸۳ ه.خ، به پایان رسیده است.
پُل شالو، گذرگاهی است که قدمتی چند هزار ساله دارد و آثار بَر جا مانده آن، نشان دهنده هنر معماری و اندیشه ایرانیان باستان است. پُل قدیم شالو، از دو ستون بلند و مستحکم و دو طناب ضخیم و محکم تشکیل شده بود. در زمان قدیم، این پُل، چوبی بوده و تلفیقی از چوب و طناب بوده که بعدها با استفاده از کابل، دو سرِ پُل را به هم وصل کردند و چیزی شبیه به اتاقک، افراد و دام ها را جا به جا می کرد. این پُل، در دوره هخامنشی، اصفهان را به خوزستان مرتبط می ساخت. این پُل، دارای یک طاق بسیار محکم است و از شگفتی های هنر معماری بشمار می رود. در سال ۱۳۴۳ ه.خ، عملیات نصب پُل فلزی آغاز شد و در سال ۱۳۴۶ ه.خ، کار آن تمام شد. در آبان ۱۳۸۳ ه.خ، با تمام شدن عملیات سد کارون ۳ و پُل های قوسی و آب گیری سد، پُل شالو، زیر آب رفت و پنهان شد و فقط خاطره ای از آن، برای عشایر و عابرین بَر جای ماند و پُل های دو گانه قوسی، جایگزین پُل قدیمی شدند.
آبشارهای توف اسپید، در میان صخره هایی عظیم قرار گرفته اند. این آبشارها، در منطقه حفاظت شده شالو و منگشت، قرار دارند و از ارتفاعات این منطقه سَرچشمه می گیرند. فصل زمستان، این آبشارها یخ زده و مناظر زیبایی ایجاد می کنند.
یکی از جاذبه های توریستی جدید و تازه تأسیس شده در منطقه ایذه، دهکده توریستی زراس است که یکی از مناطق بسیار زیبا و خوش آب و هوا، به خصوص در فصل زمستان و بهار است.
باجول، منطقه ای خوش آب و هوا و یکی از مناطق گردشگری ایذه است که پس از آب گیری دریاچه سد کارون ۳ و مشرف شدن به دامنه کوه منگشت و دریاچه سد، این منطقه، به یک قطب گردشگری تبدیل شده است. یکی از آثار نجات یافته تاریخی این منطقه که از دوران شاهان محلی الیمایی در دوره امپراتوری اشکانی به جا مانده است، نقش بَرجسته باجول می باشد.