این رودخانه، از ارتفاعات جغتای سَرچشمه گرفته و با جهت جنوبی-شمالی، به طول ۴۰ کیلومتر، جریان می یابد و دارای دو انشعاب بنام هادی و چراغ است که در فاصله دو روستای حطیطه و زرقان به هم می پیوندند. رودخانه زرقان، درمسیر خود، بستر خود را فرسایش داده و دره عمیقی به وجود آورده است. حفره های متعدد در طرفین دره ایجاد شده که بصورت غار در آمده است؛ یکی از این غارها، در محل، به نام سیاه تاریکی معروف است. این دره، یک پدیده جغرافیایی منحصر بفرد است که هر بیننده خوش ذوقی را به وجد می آورد.
روستای زرقان، به دلیل شرایط طبیعی و چشم اندازهای طبیعی و بسیار زیبای خود، ارتفاعات زیبا و آب و هوای معتدل کوهستانی، که جلا دهنده روح و جسم هر انسانی است، بر روی مخروطه افکنه امتداد رشته کوه های جغتای قرار دارد. وجود بندهای خاکی و انشعاب رودخانه، طبیعت دل انگیز و فرح بخشی را در اطراف روستای زرقان فراهم نموده است؛ علاوه بر دره های اطراف روستا، در مسیر رودخانه های زرقان به طرف شمال، به دلیل تغییر جنس خاک و وجود مارون های آهکی، رودخانه در بستر خود، با فرسایش و انحلال زمین، طبیعت زیبایی را به نمایش گذاشته است که در نوع خود، کم نظیر است.
زیباترین رودخانه در روستای زرقان، که علاوه بر مناظر طبیعی و زیبا، آب و هوای نشاط آور، مکانی مناسب و در دسترس برای گردشگران می باشد. این رودخانه، در اغلب فصول سال، دارای آب جاری است. وجود باغ های سَرسبز ، منظره های طبیعی و بکر، زیبایی وصف ناشدنی به این رودخانه داده است. از علل نام گذاری این رود به نام سر آسیا، وجود آسیاب آبی قدیمی در این رودخانه بوده است که در سال های دور، گندم و دیگر غلات اهالی را آرد می نمود و هنوز، دیواره ایی سنگی از این آسیاب در محل وجود دارد.
قدمت مسجد خسرو شیر، که به منار مسجد نیز شهرت دارد، به دوره سلجوقی می رسد و دارای الحاقاتی از دوره ایلخانی نیز می باشد. از بنای تاریخی مسجد خسرو شیر، اکنون بخشی از ایوان جنوبی آن بَر جای مانده، اما تزئینات گچی و کتیبه های پخته و زیبایی که دیوارها را آراسته اند، نشان از عظمت و اهمیت بنا در دوران آبادانی و رونق آن دارد. مسجد خسرو شیر، از وسعت زیادی برخوردار بوده و در کنار آن، مناره آجری بلندی نیز وجود داشته است. سبک معماری بنا، نشان دهنده مساجد دو ایوانی و تا حدی قابل مقایسه با مسجد فریومد بوده است. این اثر، در تاریخ ۴ خرداد ۱۳۸۴، با شماره ثبت ١١٧٧۵، به عنوان یکی از آثار ملی ایران، به ثبت رسیده است.
