گشتول

باغ و عمارت فرمانیه، مربوط به دوره قاجار است. قدیمی ترین مالک آن، محمد ولی خان آصف السلطنه است که در سال ١۳٢۶ ه.ق، تمامی باغ، همراه با سهم خود از قنات ها و سایر متعلقات را، به عبدالحسین میرزا فرمان فرما، واگذار کرد. بعد از او، این مجموعه، به پسر ارشدش، نصرت الدوله رسید. او مدتی وزیر خارجه و مدتی وزیر مالیه بود و تا سال ١۳١۶ ه.خ که دستگیر و سپس در سال ١۳١۷ ه.خ که کشته شد، این باغ، در اختیار خانواده او بود و در همان سال، به سفارت ایتالیا فروخته شد. این باغ، بر اساس نظم هندسی و محور اصلی از شمال به جنوب، به دو بخش تقسیم می شد. در امتداد این محور، آب از حوض اصلی، به حوض های کوچک تر متصل می شد. در انتهای این محور، استخر بزرگی وجود دارد که در گذشته، بصورت مخزن آب برای آبیاری باغ، از آن بهره برداری می شده است. بنای اصلی یا بنای بیرونی، دارای حوض خانه هشت ضلعی، با طاق گنبدی و تویزه های تزیینی و گچ بری شده، در شمالی ترین قسمت باغ، واقع شده است. در بخش غربی باغ، بناهای اندرونی و دو حیاط وجود دارد که دور تا دور این محدوده، با دیوار، محصور و از بخش بیرونی، کاملاً مجزا می گردد. این اثر، در تاریخ ۲ اسفند ۱۳۷۶، با شماره ثبت ۱۹۶۵، به عنوان یکی از آثار ملی ایران، به ثبت رسیده است.