گشتول

برج آزادی، که پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ه.خ، به نام برج شهیاد شناخته می شد، اصلی ترین و یکی از نمادهای شهر تهران است و تقریباً در همه جای دنیا، ایران را با این نماد می شناسند و در سال ۱۳۴۹ ه.خ، توسط حسین امانت، معمار ایرانی، ساخته شد. برج آزادی، به عنوان نماد ایرانِ مدرن و برای یادبود جشن های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران، در میانه یکی از میدان های اصلی غربِ تهران، به نام میدان شهیاد و آزادی کنونی، طراحی و ساخته شده است. در سال ۱۳۴۵ ه.خ، طرح یک نمادِ شناسایی ایران، میان معماران ایرانی، به مسابقه گذاشته شد و در پایان، طرح مهندس معمار حسین امانت، بیست و چهار ساله و دانش آموخته دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران، برنده و برای ساخت برگزیده شد. عملیات ساخت برج آزادی، در ١١ آبان ۱۳۴۸ ه.خ، آغاز گردید و پس از بیست و هشت ماه کار، در ۱۵ مهر ۱۳۵۰ ه.خ، با نام برج شهیاد، به بهره برداری رسید. معماری برج، تلفیقی از معماری هخامنشی، ساسانی و اسلامی است. در محوطه زیرین برج، چندین تالار نمایش، نگارخانه، کتابخانه و موزه قرار دارد. این بنا، در بَر گیرنده سه طبقه، چهار آسانسور، دو راه پله و ۲۸۶ پلکان است. طول این بنا، ۶۳ متر، ارتفاع آن از سطح زمین، ۴۵ و ارتفاع از کف موزه، ۵ متر است. این اثر، در تاریخ ۲۶ اسفند ۱۳۵۳، با شماره ثبت ۱۰۰۸، به عنوان یکی از آثار ملی ایران، به ثبت رسیده است.