گشتول

خانه لطفی، در محله چهارشنبه ای قرار دارد و بنایی دو طبقه و رو به جنوب می باشد که حدود هزار متر مساحت دارد و شامل دو بخش هسته اصلی بنا و بخش های خدماتی می باشد و قدمت آن، به اواخر دوره قاجاریه می رسد و اوج رونق بنا، زمان پهلوی اول بوده است. بانی آن، مرحوم مهدی خان ملک می باشد. عمده ارزش بنا، به هسته ساختمان اصلی بستگی دارد و در مرکز خود، هر طبقه، یک اتاق سه دربی و دو راه پله در مجاورت آن و سپس یک اتاق دیگر در هر سو وجود دارد. به این صورت، بنایی است که سه اتاق و دو راه پله، نمای اصلی آن را تشکیل می دهد. می توان گفت که همین طرح، در طبقه فوقانی نیز تکرار شده و فضای راه پله ها به اتاق ها اضافه شده است و اتاق های سه دری به پنج دری تبدیل شده است. در خانه امیر لطفی، از فضای مورد استفاده در کرسی چینی نیز، به نحو مطلوب استفاده شده است و با ساخت حوض خانه در مسیر آب شهری که از جنوب وارد ساختمان می شود، فضایی برای روزهای گرم تابستان فراهم شده است. فرم موزون رعایت تقارن، ارتفاع مناسب با ابعاد بنا، سَر شیرهای پیش آمده و مطبق، کف قلوه چین و آجر فرش، گچ بری اتاق ها، جدا سازی فضاهای خدماتی چون آشپزخانه و انباری و بخش خدمه از هسته اصلی، از ویژگی های بنای امیر لطفی می باشد. از این خانه، امروزه به عنوان موزه صنایع دستی استفاده می شود. این بنا، در سال ١۳۷۸، با شماره ثبت ۲۳۹١، به عنوان یکی از آثار ملی ایران، به ثبت رسیده است.