گشتول

آبیدَر، نام کوهی مشرف به شهر سنندج، با ارتفاعی حدود ۲۳۵۰ متر است. کوه آبیدر، به عنوان یکی از تفرجگاه های اصلی مردم شهر سنندج به شمار می رود. برخی از مکان های گردشگری مشهور آن، عبارتند از کانی شفا، ماماتکه، گویزه کویر، خضر زنده (خیر زنه)، تاقه دار، امیریه، هفت آسیاب، بان شلانه، کچک (سنگ) قرآن، کانی کچک و قله آبیدر، که پناهگاهی هم برای کوهنوردان در آن جا ساخته شده است. آن چه مورد محبوبیت این کوه شده است، نزدیکی آن به شهر سنندج، بلند بودن آن نسبت به تپه های اطراف و از همه مهم تر، وجود چشمه های زیر زمینی فراوان آن می باشد. در واقع واژه آبیدر (آبدره)، به معنی دره ای است که از آن، آب فراوان تراوش می کند. آبیدر، از دو کوه به نام های آبیدر بزرگ و آبیدر کوچک تشکیل یافته است. ارتفاع آبیدر بزرگ، ۲۵۵۰ متر از سطح دریا است، در حالی که ارتفاع آبیدر کوچک، در حدود ۲۳۵۰ متر از سطح دریا می باشد.