سلطان اسحاق، در سال ۶۷۵ ه.ق، در روستای برزنجه، در استان سلیمانیه عراق متولد شد. پدرش شیخ عیسی بن بابا علی همدانی و مادرش، خاتون دایرك رمزبار بود. پس از درگذشت پدرش و اختلاف با برادرانش، از برزنجه، به سرزمین اورامان، دیه شیخان مهاجرت كرد و مسلك یارسان را تجدید نمود. اسرار یارسان، كه در قرن دوم هجری قمری در سینه بهلول ماهی و یارانش محفوظ بود و تا قرن هفتم هجری قمری، سینه به سینه منتقل می شد، در سده هفتم و هشتم هجری قمری، بصورت قانون و اركان اهل حق، به نام حق و حقیقت و یارسان، به یاران ابلاغ شد. بر همین اساس، سلطان اسحاق، مؤسس و قانون گذار مسلك اهل حق محسوب می شود. مقبره سلطان اسحاق، مهم ترین زیارتگاه فرقه اهل حق بوده است، تا جایی که هر یك از این فرقه، نائل به زیارت آن شود، حكم زیارت خانه خدا را دارد. گفتارهای سلطان اسحاق، در سرانجام (دیوان گوره)، که از کتب مقدس اهل حق بشمار می رود، جمع آوری شده است. سرانجام، به معنی عاقبت و آخرِ کار است و شامل کلیه متونی است که سلطان اسحاق و یارانش، در قرن هشتم هجری قمری بیان کرده اند. کلام سرانجام، به گویش هورامی نوشته شده است. گفته می شود که بی صدا بودن رودخانه خروشان سیروان در هنگام گذر از کنار این آرامگاه، از کرامات این شخصیت است.
کاربر مهمان
نظرات کاربران