گشتول

این تپه، با ارتفاعی حدود ۲۵ متر، در وسط شهر اسلام آباد غرب، بین خانه های مسکونی در شمال رودخانه برف آباد قرار دارد. ۹ قسمت از ۱۰ فسمت تپه، ضمن خیابان کِشی و خانه سازی، از بین رفته است. وسعت کنونی آن، حدود ۱۰ هزار متر مربع می باشد. در کاوش های انجام شده در تپه، دو طبقه مختلف پیدا شده که حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ سال با هم اختلاف زمانی دارند. ساختمان هر دو طبقه، با خشت خام بنا شده است و تنها بر حسب ضرورت، گاهی از آجر برای کف اتاق ها و پلکان ها استفاده کرده اند. اتاق های طبقه اول، وابسته به طبقه پابینی بود. ظاهراً ساکنان طبقه اول، با اندک دخل و تصرفی، از اتاق های طبقه بالا استفاده کرده اند. از نظر اصول فنی ساختمان، طبقه دوم، پیشرفته تر از طبقه اول است. گویا قسمت غربی، مرکز کارهای اداری و صنعتی و قسمت شرقی، محل سکونت بوده است. ساکنان طبقه اول، دو کوره سفال گری احداث کردند که در نوع خود، قابل توجه است. آثار سوختگی سراسری در روی تپه، باید ناشی از حملات آشوریان باشد که گویا شهر، خالی از سکنه و مردم بوده و در زمان حملات آشوریان، احتمالاً از حمله آگاه بوده اند. این اثر، در تاریخ ۱۹ تیر ۱۳۴۸، با شماره ثبت ۸۳۸، به عنوان یکی از آثار ملی ایران، به ثبت رسیده است.