گشتول

مونته تیستاچو مشهور به مونته دی کوچی تپه ‌ای باستانی در رم است که عمدتاً از قطعات سفالی خمره‌ های دور انداخته ‌شده در زمان امپراطوری روم تشکیل شده ‌است. برخی از خمره‌ های یافته ‌شده دارای تیتولی پیکتی بوده‌ اند. تیستاچو یکی از بزرگ ‌ترین توده‌ های ضایعاتی است که در سراسر جهان باستان وجود داشته که حدود بیست ‌هزار مترمربع سطح آن و حدود ۵۸۰ هزار مترمکعب حجم این تپه است. تخمین زده شده ‌است که این تپه از انباشتن ضایعات حدود ۵۳ میلیون خمره ایجاد شده باشد که نشان ‌دهنده حجمی حدود شش میلیارد لیتر واردات روغن است. محیط این تپه حدود یک کیلومتر و ارتفاعش ۳۵ متر است که احتمالاً ارتفاع قابل ‌توجهی در دوران باستان بوده ‌است. تیستاچو به فاصله کمی از شرق رودخانه تیبر و هوریا گالبائه که ذخایر روغن زیتون دولت در حدود سده دوم پس از میلاد بوده ‌است، قرار دارد. این تپه بعدها اهمیت نظامی و مذهبی داشته ‌است. تعداد زیاد خمره‌ های مونته تیستاچو نشان‌ دهنده نیاز عظیم امپراطوری روم به روغن است که در آن زمان بزرگ ‌ترین شهر جهان بود و حدود یک میلیون نفر جمعیت داشته است. مطالعات بر روی اجزای تپه نشان می دهد که امپراطوری روم در پایان سده دوم میلادی به بالاترین سطح واردات روغن رسیده که معادل انباشت سالانه ۱۳۰ هزار خمره در تپه است. از آن‌ جا که بالاترین حجم خمره ‌ها ۷۰ لیتر بوده ‌است، امپراطوری روم سالانه ۷.۵ میلیون لیتر روغن وارد می ‌کرده ‌است. با این ‌که ظروف یافته ‌شده در مونته تیستاچو نشان می دهد این روغن عمدتاً بصورت سفارش دولتی وارد می ‌شده، اما بسیار محتمل است که بخش قابل ‌توجهی از این واردات بصورت خصوصی انجام می ‌شده ‌است.