مسجد جامع لار، در سال ۱۰۲۸ ه.ق بنا گذاشته شده است و از آثار دوره صفویان محسوب می شود. در سال ۱۳۷۷ ه.خ، شخصِ خیری به نام حاج محمد جهان شاه کارگر، اقدام به بازسازی و تجدید بنای این مسجد نمود و سال ۱۳۸۲ ه.خ، پس از این که بنای مسجد بطور کامل نوسازی شد، دوباره بازگشایی شد. در این عملیات، محراب تاریخی مسجد تخریب گشته است. بخش اصلی مسجد، دارای چهار طاقی می باشد که نمای آن با سنگِ تراش طرحی شده است. همچنین محرابی از سنگ تراش در این مسجد وجود داشته است. مسجد جامع لار، به عنوان یکی از زیباترین و بزرگ ترین مساجد ایران بشمار می رود. سبک ساختمان این مسجد، همانند مساجد کشورهای عربی می باشد.
کاربر مهمان
نظرات کاربران