بند بهمن، به دوران ساسانی تعلق دارد و بر روی رودخانه قره آغاج واقع شده است. این بند، به بهمن پسر اسفندیار منسوب است؛ بهمن بن اسفندیار، همان اردشیر دراز دست و یا به عبارت دیگر اردشیر اول، پسر خشایار، پنجمین پادشاه هخامنشی است. بند بهمن، برای بالا بردن سطح آب و انحراف جریان آن، از طریق کانالی به دشت کوار بَر پا شده است. طول بند، ۱۳۰ متر است و ارتفاع آن در مرتفع ترین نقطه، به ۹ متر می رسد. مصالح مورد استفاده در بنا، قطعات سنگ طبیعی کوهستان و ملاط ساروج است. بند، در محلی بنا شده که دو رشته کوه به هم نزدیک می شود، طوری که بخشی از بند، بَر بدنه سنگی کوه و بخش دیگر آن، بَر بستر سنگی رودخانه قرار گرفته و همین موضوع، موجب استحکام و ماندگاری آن در طی چند هزار سال گذشته شده است. این اثر، در تاریخ ۳۰ تیر ۱۳۵۲، با شماره ثبت ۹۴۷، به عنوان یکی از آثار ملی ایران، به ثبت رسیده است.
کاربر مهمان
نظرات کاربران