از مراسم تاریخی ایران و گیلان، ختنه سوران است. به خوبی می توان اهمیت چنین جشنی را، به خصوص با توجه به ارج و قرب فرزند پسر در ایام گذشته، درک کرد. اگر پسر را ده روز پس از تولد ختنه نمی کردند، این کار را، چهار پنج سال به تعویق می انداختند. برای ختنه سوران، روز و ساعت سعد و مناسب را انتخاب می کردند و آشنایان و مطرب و دلاک را برای همان روز خبر می کردند. در این میهمانی، از مهمانان، با پلو و خورشت و شیرینی و آجیل، پذیرایی می شد و پس از آن، مراسم جشن و پای کوبی، برگزار می شد تا بچه از این عمل ترسناک، دل داری یابد. پس از عمل ختنه کردن، موسیقی و دست افشانی و پای کوبی ادامه می یافت. این عمل، از آن جا که یکی از آداب اولیه اسلامی است، موجب احساس مسئولیت والدین می شد. معمولاً سعی بر این بود که تعداد ختنه شوندگان در یک روز، فرد باشد، در غیر این صورت، خروسی را نیز سر می بریدند. معمولاً در این مراسم، هر یک از میهمانان، در حد توان خود، هدیه ای می آورند. گاه جشن، تا هفت روز طول می کشید. پس از ده روز، فرد ختنه شده را همراه دیگر همسالانش، به حمام می برند. برای این کار، حمام، از پیش قُرُق می شود.
کاربر مهمان
نظرات کاربران